دانشمندان معمای گور باستانی ۲ هزار ساله با شمشیر و آینه را حل کردند

گروهی از دانشمندان با تجزیه و تحلیل بقایای انسانی یافت‌شده در یک گور باستانی حاوی شمشیر و آینه، هویت صاحب آن را پیدا کردند.

به گزارش یورونیوز، حدود سه دهه پیش در اواخر سال‌های ۹۰ میلادی، یک اتاق دفن سنگی در جزیره «بریر» واقع در مجمع‌الجزایر سیلی در جنوب غربی بریتانیا کشف شد که باستان‌شناسان را درباره هویت صاحب آن دچار اختلاف کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در حفاری‌های این ناحیه، یک شمشیر در غلافی از آلیاژ مس و یک سپر در کنار بقایای یک انسان تنها یافت شد، اشیایی که معمولا متعلق به مردان است. با این حال در کنار آنها یک سنجاق سینه و یک آینه برنزی خورشیدنشان نیز پیدا شد، وسایلی که تصور می‌شود زنان آنها را مورد استفاده قرار می‌دادند.

برای سال‌ها دانشمندان نمی‌توانستند تعیین کنند که این گور منحصر به فرد متعلق به عصر آهن به چه فردی تعلق داشته است. حالا اما یک مطالعه علمی به رهبری نهاد «هیستوریک انگلند» (کمیسیون یادمان‌ها و بناهای تاریخی انگلستان) مشخص کرده است که بقایای انسانی، متعلق به یک جنگجوی زن بوده که در عصر آهن می‌زیسته است.

دانشمندان برای تعیین جنسیت این فرد ابتدا روش‌های سنتی مانند تجزیه و تحلیل دی‌ان‌ای را آزمودند، اما این روش‌ها به دلیل فرسوده بودن استخوان‌ها با شکست مواجه شد. از این رو تکه‌های کوچک دندان به وزن ۱۵۰ گرم که از خاک قبر بازیابی شده بود مورد بررسی قرار گرفت.

محققان در دانشگاه کالیفرنیا دیویس برای این کار از یک تکنیک پیچیده جهت آنالیز مینای دندان استفاده کردند.

دکتر گلندون پارکر، دانشیار بخش سم‌شناسی محیطی در دانشگاه کالیفرنیا دیویس گفت: «مینای دندان سخت‌ترین و بادوام‌ترین ماده در بدن انسان است. این ماده حاوی پروتئینی است که با کروموزوم ایکس یا ایگرگ پیوند دارد، به این معنی که می‌توان از آن برای تعیین جنسیت صاحبش استفاده کرد. این پروتئین در مقایسه با دی‌ان‌ای بهتر محافظ‌ت شده و می‌تواند به خوبی زنده بماند.»

وی اضافه کرد: «تجزیه و تحلیل ما شامل استخراج ردی از پروتئین‌ها در قطعات کوچک باقیمانده از مینای دندان بود. این به ما امکان داد تا با احتمال ۹۶ درصد محاسبه کنیم که آن فرد یک زن بوده است.»

تاریخ‌دانان می‌گویند آینه و سلاح‌های یافت شده در قبر همگی مرتبط با جنگ‌های رخ‌داده در ۲ هزار سال پیش هستند، نزاع‌هایی که گمان می‌رود به شکل غافلگیرانه و با حملات پارتیزانی به سکونتگاه‌های دشمن انجام می‌شده است.

تصور می‌شود که آینه‌ها در عصر آهن برای علامت‌دهی، ارتباط و هماهنگی جهت انجام حملات مورد استفاده قرار گرفته باشند. آنها همچنین کارکردهای آیینی داشتند و به عنوان ابزاری برای برقراری ارتباط با دنیای ماوراء طبیعه جهت اطمینان از موفقیت یک حمله به کار می‌رفتند.

دکتر سارا استارک، زیست‌شناس اسکلت انسانی در بنیاد هیستوریک انگلند می‌گوید: «اگرچه ما هرگز نمی‌توانیم به طور کامل در مورد وجه نمادین اشیاء موجود در گورها اطلاع کسب کنیم، با این حال ترکیب شمشیر و آینه نشان می‌دهد که این زن در جامعه خود جایگاه بالایی داشته و ممکن است نقش فرماندهی در جنگ‌های محلی یا رهبر حملات به گروه‌های رقیب را ایفا می‌کرده است.»

وی اضافه کرد این کشف نشان می‌دهد «مشارکت زنان در حملات و سایر نزاع‌های خشونت‌آمیز در جوامع متعلق به عصر آهن بیشتر از آنچه بوده است که قبلاً پنداشته می‌شد.»

نتایج مطالعات تازه در نشریه علمی «The Journal of Archaeological Science Reports» منتشر شده است.

منبع: فرارو

کلیدواژه: شمشیر آینه قیمت طلا و ارز قیمت موبایل عصر آهن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۲۹۵۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سوراخی در یخ که 50 سال دانشمندان را متحیر کرده بود

 در یخ‌پوسته زمستانی روی دریای وِدِل قطب جنوب، نزدیک قله‌ای غوطه‌ور به نام ماد رایز، گاهی اوقات حفره‌ای بزرگ باز می‌شود و آب‌های سرد و تاریک زیر یخ‌ها خود را آشکار می‌کند. این حفره که نخستین بار سال ۱۹۷۴ مشاهده شد و هر سال ظاهر نمی‌شود، دانشمندان را درباره شرایط خاص ایجاد آن، شگفت‌زده کرده است. 

به گزارش فرادید، در سال‌های پس از ظهور مجدد این حفره در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷،  به تدریج یک توضیح پیدا شده است. محققان با کمک ترکیبی از تصاویر ماهواره‌ای، ابزار خودکار شناور، خوک‌های آبی که کلاه حسگر به سر دارند و مدل‌سازی محاسباتی به پاسخ‌هایی دست یافته‌اند، از جمله اینکه باد لایه‌هایی از آب را حرکت میدهد تا چیزی را خلق کند که به عنوان مارپیچ اِکمَن یا مارپیچ اقیانوسی شناخته می‌شود. 

آلبرتو ناویرا گاراباتو، اقیانوس‌شناس دانشگاه ساوث‌هَمپتون بریتانیا، می‌گوید: «حرکت اِکمَن، عنصر گمشده ضروری برای افزایش تعادل نمک و حفظ ترکیب نمک و گرما به سمت آب‌های سطحی است.» 

سوراخ‌های یخ‌های قطب جنوب، معروف به پُلینیا، معمولاً نزدیک ساحل دیده می‌شوند و پستانداران دریایی نظیر فوک‌ها و نهنگ‌ها برای نفس کشیدن از آن‌ها به عنوان پنجره استفاده می‌کنند. 

دورتر از دریا، این سوراخ‌ها زیاد دیده نمی‌شوند. در واقع، پدیده‌ی سوراخ تکرارشونده معروف به ماد رایز پلینیا (Maud Rise polynya) از نیم قرن پیش که برای نخستین بار در یک تصویر ماهواره‌ای مشاهده شد، دانشمندان را مبهوت کرده است. 

سال ۱۹۷۴، این سوراخ غول‌پیکر تقریباً به اندازه نیوزلند بود و سال‌های ۱۹۷۵ و ۱۹۷۶ دوباره ظاهر شد، اما پس از آن به شکل کوتاه و ضعیف بازگشت، تا این که دانشمندان مشکوک شدند که شاید برای همیشه از بین رفته باشد. سپس سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ دوباره ظاهر شد. 

ماد رایز پلینیای سال ۲۰۱۷ بزرگترین و ماندگارترین نمونه این پدیده از دهه ۱۹۷۰ بود، به همین دلیل دانشمندان دست به کار شدند. مجموعه‌ای از داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط منابع ذکرشده، نشان داد شماری از عوامل مختلف در این امر نقش دارند و برای تولید پلینیا، همه باید به روش درست ردیف شوند. 

خوک آبی قطب جنوب که کلاه حسگر کوچکی بر سر دارد

یک عامل، جریان دایره‌ای در اطراف دریای ودل بود که اتفاقاً در سال‌های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ بسیار قوی بود و منجر به بالا آمدن آب گرم و به ویژه شور شد. 

فابیان روکِت، اقیانوس‌شناس دانشگاه گوتنبرگ در سوئد توضیح می‌دهد: «این بالا آمدن به توضیح چگونگی ذوب شدن یخ دریا کمک می‌کند. اما با ذوب شدن یخ دریا، این موضوع منجر به تازه شدن آب سطحی می‌شود که به نوبه خود باید آمیزش را متوقف کند. بنابراین، برای تداوم پلینیا فرآیند دیگری باید در حال وقوع باشد. باید نمک اضافی از جایی تزریق شده باشد.» 

نمک به اندازه قابل‌توجهی می‌تواند نقطه انجماد آب را کاهش دهد، بنابراین اگر آب در پلینیا به طور خاص شور باشد، این می‌تواند توجیه ماندگاری سوراخ باشد. به همین دلیل، محققان به داده‌ها و مدل‌های محاسباتی اقیانوس رجوع کردند تا بفهمند منشأ این نمک اضافه کجاست. 

آن‌ها دریافتند گرداب‌های متلاطم با جاری شدن جریان وِدِل در اطراف ماد رایز، نمک را به بالای دریاکوه منتقل می‌کند. 

از آنجا، جابجایی اِکمَن آغاز می‌شود. این پدیده زمانی اتفاق می‌افتد که باد روی سطح اقیانوس می‌وزد و کشش ایجاد میکند. آب نه تنها در امتداد کشیده می‌شود، بلکه مانند قایق به طرفین منحرف می‌شود و سبب می‌شود آب مانند پیچ بپیچد. همانطور که لایه بالایی آب با وزش باد می‌پیچد، آب از زیر بالا می‌آید تا جایگزین آن شود. 

در مورد ماد رایز پلینیا، این آب بالارونده با خود تجمع نمک اطراف ماد رایز را بالا می‌آورد و جلوی یخ‌زدگی سوراخ را می‌گیرد. 

این پاسخ به دانشمندان کمک می‌کند اتفاقاتی را که در آینده برای یخ‌های دریای قطب جنوب می‌افتد، پیش‌بینی کنند چون این موضوع اهمیت زیادی برای آب و هوای جهانی دارد. اقلیم‌شناسان پیش از این پیش‌بینی کرده بودند که بادهای زمستانی قطب جنوب قوی‌تر و مکررتر می‌شوند و این می‌تواند به معنای افزایش تعداد پلینیاهای بزرگ در سال‌های آینده باشد و این اتفاق به نوبه خود، می‌تواند پیامدهایی برای اقیانوس‌های جهان داشته باشد. 

سارا گیل، اقلیم‌شناس دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو، می‌گوید: «اثر پلینیاها می‌تواند چندین سال پس از تشکیل آن‌ها در آب باقی بماند. آن‌ها می‌توانند نحوه حرکت آب و نحوه انتقال گرما توسط جریان‌ها به سمت قاره را تغییر دهند. آب‌های انبوهی که اینجا شکل می‌گیرند می‌توانند در سراسر اقیانوس جهانی پخش شوند.»

کانال عصر ایران در تلگرام